به گزارش خبرساز ایران، حمیدرضا هداوند که سالها سابقه فعالیت در شهرداری ورامین و شورای شهر شریف‌آباد را دارد، در سی و پنجمین مطلبش نوشته است:
«در بخشهای قبلی، بیشتر به نقش معلمان و دانشآموزان برای توسعه و ارتقای شهرها پرداختیم، اما توانمندیهای اعضای هیئت علمی نخبه و دانشجویان خوشفکر و خلّاق نیز نقش تأثیرگذاری در بهبود مدیریت شهری دارند که از آن به عنوان قدرتی علمی در جهت توسعه و پیشرفت شهرها میتوان یاد کرد.
تعامل دانشگاه و مدیریت شهری، موجب توسعه هدفمند شهر است؛ هرچه تعامل دانشگاه و دانشگاهیان با مدیریت شهری افزایش یابد، مشکلات کمتری در حوزه شهری را شاهد خواهیم بود؛ ایدههای خلّاقانه دانشگاهیان در حوزه های مختلف شهری میتواند گرهگشای بسیاری از ناهنجاریهای جامعه باشد.
شهرداریها و شوراهای شهر باید ضمن استقبال از طرحها و پژوهشهای علمی نخبگان دانشگاهی، آمادگی کامل خود را برای تعامل گستره با دانشگاهها عملیاتی کنند؛ چراکه ارتباط و تعامل شهرداری با دانشگاه و مراکز تحقیقاتی دیگر، همکاری دو سویهای است که مدیریت شهری را برای ارتقای رفاه شهروندی در کلیه حوزهها با کاربردهای مختلف، تشویق و ترغیب میکند.
دانشگاهها نیز که وظیفه پرورش نیروی انسانی و تولید علم را دارند، در این بین نیازمند تعامل و پیشبرد کاربردی علم و دانش در سامان دادن به وضعیت موجود شهرها هستند؛ لذا این ارتباطات، بهطورحتم به افزایش بهرهوری و توانمندی علمی و اجرایی مدیران شهری منجر خواهد شد.
در این میان باید اذعان داشت که متأسفانه، پیوند جدی بین مسائل و مشکلات شهرها و آموزش و تربیت نیرو در دانشگاهها وجود ندارد و این موضوع نیازمند اصلاح و بازنگری است؛ در دانشگاههای ایران، مسئله یادگیری و یاددهی با بحران مواجه شده است و باید بین مدیریت شهری و مدیریت آموزش عالی پیوندی برقرار بشود تا مدیریت شهری، تقاضای اجتماعی برای شهروندان بهتر را از دانشگاه داشته باشد.
شهر مدرن و دانشگاه مدرن، از لحاظ تاریخی در قرن نوزدهم به‌صورت امروزی آن برخاستند و فرایند تکوین و توسعه خودشان را شکل دادند؛ اگرچه از نظر تاریخی، شهرها، تاریخی نزدیک به چهارهزار سال دارند، دانشگاه و آموزش عالی نیز تاریخ طولانی دارد».
ادامه دارد…
ثبت دیدگاه