رد پای اختلالات روانی در میل اعتیادگونه به جراحی‌های زیبایی

به گزارش خبرساز ایران، دکتر علیرضا موحدی درباره ضرورت اعمال جراحی زیبایی، اظهار کرد: قاعده کلی که در مورد تمام عمل‌های جراحی زیبایی وجود دارد، این است که انجام هیچ کدام از این عمل‌ها لازم و ضروری نیست.

وی افزود: البته برخی عمل های جراحی زیبایی هم وجود دارد که بر کیفیت زندگی افراد یا حتی در برخی موارد در بهبود روحیه فرد اثر مثبت دارد.

موحدی خاطرنشان کرد: به طور مثال فردی دچار ناهنجاری فک، صورت یا بینی است که این موضوع بر ظاهر طبیعی چهره شخص اثر دارد، در این موارد برخی عمل‌های جراحی می‌تواند بر افزایش کیفیت زندگی فرد اثر مستقیم داشته باشد.

وی با اشاره به این که عمل‌های زیبایی “حتی در موارد ضروری” برای مبتلایان به بیماری‌های قلبی و عروقی و یا افرادی که مشکل زمینه‌ای یا سن بالا دارند اکیدا ممنوع است، گفت: در عین حال اگر فردی قابلیت و یا توانایی تحمل عوارض بعد از جراحی را داشته باشد و با اصلاح فرم صورت و رفع ناهنجاری تغییری مثبت در روحیه و یا به طور کلی روند زندگی او ایجاد کند، می‌تواند جراحی زیبایی را توسط پزشک متخصص و با تجربه انجام دهد.

او توصیه کرد: همواره باید برای تصمیم انجام عمل‌های جراحی زیبایی سلامت فرد و در نظر گرفتن میزان ضرورت انجام این عمل ها اولویت باشد.

متخصص گوش و حلق بینی دانشگاه درباره علت فراوانی اعمال جراحی زیبایی، خصوصا جراحی های بینی در کشور، گفت: عمده افرادی که از استانداردهای زیبایی برخوردارند ولی همچنان اصرار به انجام عمل‌های جراحی دارند از بیماری‌های‌ روان رنج می‌برند، غالبا این افراد شرایط روانی مناسبی ندارند.

وی خاطرنشان کرد: بسیاری از این جراحی‌های اعتیاد گونه و غیر ضروری و با هدف زیباتر شدن، به اختلالات روان مربوط است. مبتلایان به این اختلال همواره احساس نگرانی و اضطراب دارند و تصور می‌کنند بخش یا بخش هایی از بدنشان بدشکل است یا از نظر فیزیکی و ظاهری اشکالی دارند.

موحدی با بیان این که تنها درصد کمی از افراد در صورت تمایل نیاز به انجام جراحی زیبایی دارند، ادامه داد: به طور مثال بیشتر افراد فقط ایراد کوچکی در بینی یا صورت خود دارند اما این ایراد صفت مشخصه آنها نیست و الزامی به جراحی بینی ندارند.

وی اضافه کرد: مراجعانی داریم که استانداردهای کافی زیبایی را دارند حتی ظاهری خوب و یا بالاتر از خوب دارند و همچنان اصرار به انجام عمل جراحی دارند؛ این افراد تصور می‌کنند که ظاهر مناسبی ندارند و به دلیل تفکراتی که ناشی از اختلال روانی بدریختی است خواهان انجام جراحی هستند.

این استاد دانشگاه با تاکید بر این که عمل‌های جراحی زیبایی به افرادی که از اختلالات روان رنج می‌برند کمکی نمی‌کند، ادامه داد: در بیشتر موارد ممکن است به دلیل شرایط خاصی مثل ضخیم بودن پوست و یا مشکلاتی در غضروف‌ها، چالش‌هایی نیز برای افراد ایجاد شود، مشکلاتی که بعد از عمل‌های جراحی برای این افراد به وجود می‌آید می‌تواند به مراتب وضعیت روانی این بیماران را وخیم‌تر کند.

وی با بیان  این که در بیشتر موارد حتی با توضیحات پزشک مبنی بر این که برای مثال عمل جراحی بینی گزینه مناسبی برای فرد نیست، ولی فرد همچنان اصرار به انجام آن دارد، تاکید کرد: غالبا این موارد باعث ایجاد چالش‌هایی بین پزشک و بیمار می‌شود.

وی افزود: بیمارانی که عمل جراحی برای آن‌ها گزینه مناسبی نیست و افرادی که از استانداردهای زیبایی برخوردارند ولی همچنان اصرار به عمل جراحی دارند، هر دوی این دسته از افراد پیش از انجام هر عمل جراحی زیبایی باید برای بررسی‌های تخصصی‌تر به روانپزشک مراجعه کنند.

او هشدار داد: هر نوع عمل جراحی در هر ارگانی از بدن عارضه های خاص خود را دارد؛ بنابراین هیچ پزشکی در هیچ جای دنیا نمی‌تواند ادعا کند که عمل جراحی بدون هیچ عارضه‌ای انجام می‌دهد.

وی با بیان این که ساده‌ترین و اولین عارضه‌ای که عمل جراحی بینی می‌تواند ایجاد کند این است که فرد رضایت از فرم بینی عمل شده، نداشته باشد توضیح داد: معمولا مراجعان ایده‌آل‌ها و آرمان‌هایی را برای خود ترسیم می‌کنند که در صورت عدم نتیجه مطلوب می‌تواند فرد را با چالش مواجه کند.

کجی بینی، کم خونی غضروف‌ها، ایجاد مشکلاتی در پوست ناحیه عمل شده و ایجاد مشکلاتی در تنفس از جمله مشکلات جراحی زیبایی بینی است که موحدی به آن اشاره کرد و افزود: اگر در جریان عمل جراحی که ضرورت انجام آن به تایید پزشک رسیده باشد، پزشک متخصص دقت کافی داشته باشد، بیمار مشکل زمینه‌ای نداشته باشد و خواسته‌های بیمار نیز تا حد امکان برآورده شود، می‌توان ادعا کرد به مقدار قابل توجهی عمل جراحی بینی با کمترین عارضه انجام می‌شود.

بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، وی در خاتمه بیان کرد: مبتلایان به بیماری‌های خودایمنی، قلبی و عروقی، روماتولوژی بیماری‌های پیشرفته دیابت، پیشرفته فشار خون و یا سن بالا نباید اعمال جراحی سنگین انجام دهند و در صورت ضرورت نیز در مراکز درمانی که مجهز به تجهیزات کافی بیمارستانی است تحت عمل جراحی قرار گیرند.