به گزارش خبرساز ایران، رضا منصوری اظهار کرد: اکثر اوقات با یک چرخه مزمن افراطی و پاکسازی مشخص می‌شود، پُرخوری عصبی که عموماً به‌عنوان ساده پُرخوری شناخته می‌شود یکی‌از شایع‌ترین اختلالات خوردن در جهان است.
وی افزود: طبق تحقیقاتی که توسط انجمن ملی اختلالات خوردن جمع آوری شده، بولیمی تقریباً یک و نیم درصد از زنان جوان و یک دهم درصد از مردان جوان را مبتلا می‌کند که علائم آن اغلب در اوایل ۱۲ سالگی و بعضی اوقات زودتر بروز می‌کند، بیشتر افرادی که از پرخوری رنج می‌برند دارای وزن متوسط هستند.
منصوری ادامه داد: اگر با پرخوری عصبی دست و پنجه نرم می‌کنید، بیشتر وقت خود را صرف خوردن مقادیر بیش‌از حد غذا کرده و سپس سعی می‌کنید از کالری‌هایی که تازه مصرف کرده‌اید خلاص شوید، شما به احتمال زیاد چندین بار در هفته یا در موارد شدید چندین بار در روز این چرخه افراط و پاکسازی را تجربه می‌کنید، ممکن است مخفیانه و تا حد درد بیش‌از حد معده بخورید تا زمانی که دچار درد شوید، افراد مبتلا به پُرخوری اغلب غذاهایی را که دارای کربوهیدرات زیاد هستند ترجیح می‌دهند.
این روانشناس تصریح کرد: برای از بین بردن کالری‌های اضافی که مصرف کرده‌اید ممکن است سعی کنید بدن خود را با استفراغ یا با استفاده از داروهای ادرارآور، ملین و یا جوش شیرین پاکسازی کنید، یا ممکن است سعی کنید با رفتارهایی غیر از پاکسازی مانند روزه گرفتن، رژیم‌های غذایی سخت و یا تمرینات ورزشی بسیار سنگین، آن‌را جبران کنید.
وی در پاسخ به این سؤال که علت پُرخوری عصبی چیست؟ عنوان کرد: اگرچه پرخوری در عادت‌های غیر طبیعی خوردن و پاکسازی تجلی پیدا می‌کند، اما ریشه این مشکل داشتن تصور منفی نسبت خود و یک تصور تحریف شده از بدن است.
منصوری بیان کرد: اگر از بیماری پُرخوری رنج می‌برید نسبت به هرگونه نقص واقعی یا تصور شده نسبت به خود بسیار سختگیرانه و ناعادلانه عمل می‌کنید، هرچند که شما احتمالاً می‌دانید که خوردن افراطی و پاکسازی پس‌از آن یک رفتار غیرمعمول است و می‌تواند برای سلامتی فیزیکی و روحی شما مضر باشد، اما به نظر نمی‌رسد که بتوانید خودتان را متوقف کنید، به نظر می‌رسد که هیچ کنترلی بر روی عادت‌های غذایی خود ندارید.
این روانشناس بیان کرد: مانند همه اختلالات غذا خوردن برای این بیماری نیز علت واحدی وجود ندارد، اما تعدادی عوامل بیولوژیکی، روانشناختی، محیطی و رفتاری مرتبط با پرخوری وجود دارند و شرایطی که می‌تواند شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دهد می‌تواند شامل سابقه خانوادگی بیماری پرخوری یا سایر اختلالات خوردن، سابقه خانوادگی یا شخصی از اختلالات خُلقی مانند افسردگی یا اضطراب یا سوء مصرف مواد، عزت نفس ضعیف، خصوصیات شخصیتی مانند تکانشگری، سخت‌گیری، ترس بیش‌از حد، کم‌رویی، بدبینی و مشکل در آینده نگری، بحران‌های خانوادگی یا شخصی دشوار، سابقه سوءاستفاده جنسی، سوءاستفاده جسمی و سایر تجربیات آسیب‌زا و تسلیم شدن در برابر فشارهای فرهنگی، خانوادگی یا همسالان برای کاهش وزن و لاغر بودن باشد.
وی در این رابطه که چگونه پرخوری بر سلامت و تندرستی تأثیر می‌گذارد، تصریح کرد: به‌طور حتم رفتارهای افراطی و پاکسازی باعث بروز مشکلات جسمی مانند التهاب و گلو درد یا التهاب مری، زخم دهان، غدد بزاقی متورم، مینای دندان پوسیده و پوسیدگی دندان، نوسان وزن، مشکلات دستگاه گوارش، کم آبی، بوی بد دهان، فشارخون پایین، عدم تعادل الکترولیت به دلیل از بین رفتن سدیم، کلسیم، پتاسیم و سایر مواد معدنی، که در نهایت می‌تواند منجر به ضربان قلب غیر طبیعی، حمله قلبی یا مرگ شود.
منصوری عنوان کرد: همچنین ممکن است شرایط عاطفی و روانی مرتبط با پرخوری مانند احساس گناه و شرم، حساسیت بیش‌از حد در مورد تعداد کالری مصرفی، کاهش مزمن عزت نفس و تصویر منفی از خود، افسردگی یا اضطراب و امتناع از دوستان و فعالیت‌ها را نیز تجربه کنید.
این روانشناس افزود: پرخوری عصبی یک وضعیت بهداشت جسمی و روانی جدی است که نیاز به تشخیص و درمان مناسب دارد، پس‌از آن ممکن است ترکیبی از روان درمانی، درمان پزشکی و مشاوره تغذیه تجویز شود.
وی ادامه داد: متخصصان سلامت روان که پرخوری را درمان می‌کنند ممکن است از روش‌های مختلف درمانی و از ابزارهایی برای کمک به شما در پیشبرد وضعیت بهبودی‌تان استفاده کنند، خط اول درمان معمولاً رفتار درمانی شناختی برای فرد است که یک گفتگوی درمانی یک به یک و نسبتاً کوتاه مدت است که می‌تواند به شما در درک چگونگی ارتباط افکار و احساسات منفی در مورد خود و مواد غذایی با اختلال در خوردن، کمک کند.
منصوری عنوان کرد: حتی بعد از درمان علائم و نشانه‌های بیماری پرخوری عصبی می‌توانند در زمان‌های دیگری بازگردند، این عودها اغلب در مواقع استرس زیاد اتفاق می‌افتند و ممکن است در طول سال‌ها نیز اتفاق بیفتد و بگذرد، اگر به علائم یا نشانه‌های آشنا برخورد کرده‌اید بلافاصله با روانشناس یا روانپزشکتان تماس بگیرید تا قبل از بازگشت کامل آن متوجه شوید که برای مهار چرخه پرخوری پاکسازی چه کاری باید انجام دهید.
ثبت دیدگاه