حدیث روز
امام علی (ع) می فرماید : هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬ خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است.

شنبه, ۸ دی , ۱۴۰۳ 27 جماد ثاني 1446 Saturday, 28 December , 2024 ساعت تعداد کل نوشته ها : 6679 تعداد نوشته های امروز : 0 تعداد اعضا : 2 تعداد دیدگاهها : 1×
عدالت اجتماعی با وکیل و استقلال وکلا
07 اسفند 1400 - 17:23
2
نقد مملکت-22

نقدنویس روزنامه «مملکت» درباره مسائل و استقلال وکلا در روز وکیل نوشته است.

پ
پ

به گزارش خبرساز ایران، علی‎رضا مهدی‎زاده در نقدِ شنبه ۷ اسفندماه ۱۴۰۰ روزنامه «مملکت» نوشت:

هفتم اسفندماه سال ۱۳۳۱ لایحه «استقلال کانون وکلا» با پافشاری‌های مرحوم دکتر مصدق تصویب شد، اما عنوان «روز وکیل» در کم‎تر تقویمی بعد از ۵۹ سال ثبت‌شده که البته همین ثبت اندک نیز رسمی نیست.

در مادة ۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری مصوّب ۱۳۹۲ علی‎رغم وجود برخی محدودیت‌ها(محدودیت زمانی یک‎ساعته)، حق دسترسی به وکیل در مرحلۀ پیش‌دادرسی در جرائم عادی به رسمیت شناخته‌شده و در اصلاحات ۱۳۹۴، محدودیت در نظر گرفته‌‌شده از این فراتر رفت و با نقض حق دسترسی به وکیل خویشْ‎انتخاب(تبصرة مادة ۴۸) در جرائم علیه امنیّت داخلی و خارجی و نیز جرائم سازمان‌یافته، محدودیت دیگری وارد سنّت حقوقی- قضائی ایران شد.

داشتن وکیل، برای عموم مردم امری بدیهی و ضروری است و به همین دلیل باید فرهنگ وکالت برای مردم تبیین شود تا جامعه به عدالت نزدیک‌تر شود، چراکه وجود وکیل قدرتمند و قاضی باسواد عادل می‌تواند دعواها را کمتر کرده، عامل کاهش جرائم و بازدارنده باشد؛ وکیل خوب ابتدا دفاع از حقوق موکلش و بعد اجرای عدالت را در کنار رعایت اخلاق حرفه‌ای مانند حفظ اسرار موکل خودش برعهده دارد.

بی‌تردید، استقلال وکلا چون مدافع حقوق مردم هستند، بسیار مهم است و حکومت مردم‎سالار اسلامی باید چنین شرطی را فراهم کند؛ وکیل برای دفاع از حقوق موکل انتخاب می‌شود و اگر وکیل بی‎طرف و مستقل، دارای آزادی بیان و امنیت قضائی نباشد، مردم نیز در امور مختلف زندگی، احساس امنیت نخواهند کرد.

بی‎شک، وکالت فقط یک شغل برای درآمدزایی نیست، بلکه حرفه‌ای جهت تحقق عدالت اجتماعی و دسترسی به ابزاری برای تحقق دادرسی عادلانه است که درنهایت به رشد عادلانه جامعه مدنی می‎انجامد؛ در ایران هرگاه مشکلی پیش می‌آید، به وکیل مراجعه می‌شود، درصورتی‌که باید پیشگیرانه نگاه کرد و قبل از ورود به انواع خریدوفروش، انعقاد قرارداد کاری تجاری، بازرگانی و… ابتدا با یک وکیل مشورت کرد؛ کاری که در کشورهای اروپایی و آمریکایی برای هر خانواده عرف است و آنان بدون مشورت با وکیل، از انجام امور قانونی خودداری می‌کنند.

یکی از دلایل مهم عدم مراجعه مردم به وکیل در کشورمان، نگرانی از هزینه‌های بالاست که در کشورهای توسعه‌یافته، بخشی از هزینه‌های وکیل را دولت مانند بیمه تأمین اجتماعی پرداخت می‌کند؛ البته پرداخت حق‎الوکاله به وکیل در ایران به دو صورت طبق تعرفه رسمی یا طبق قرارداد خصوصی است که مبنای تعرفه در دعاوی مالی و غیرمالی مشخص است ولی تعرفه‌های اعلامی متناسب با تورم و پاسخ‎گوی نیازهای یک پرونده برای وکیل نیست.

اواخر تابستان ۱۴۰۰ طرح ۶ ماده‌‌ای با عنوان «تسهیل صدور مجوزهای کسب‌‌وکار» در دستور کار مجلس قرار گرفت و با رأی اکثریت نمایندگان مجلس، انحصارزدایی از کسب‌‌وکارهای حقوقی و باز‌کردن درهای بازار «خدمات حقوقی»(شامل وکالت، سردفتری، کارشناسی رسمی دادگستری و…) به روی انبوه دانش‌‌آموختگان رشته حقوق موردتوجه قرار گرفت.

آمارهای رسمی نشان می‌دهد که در ایران به ازای هر ۱۰۰هزار نفر، کمتر از ۹۰ وکیل وجود دارد و ازنظر دسترسی به وکیل، ایران جزو ضعیف‌‌ترین کشورها با متوسط ۲۴۰ وکیل در دنیا محسوب می‌شود؛ کمبود وکیل باعث کمبود و گرانی شدید «خدمات حقوقی» شده و ۹۰درصد پرونده‌های مطرح در محاکم، وکیل ندارند، درحالی‎که بر اساس داده‌های سال ۹۵ مرکز آمار، ۶۰درصد فارغ‌التحصیلان رشته حقوق، بی‎کارند و از ۴۰درصد باقی‌مانده نیز بیش از نیمی از آنان در مشاغل غیرمرتبط با این رشته فعالیت دارند.

یکی از نکات تأسف‎بار در امور حقوقی و وکالت ایران این است که در مجلس فعلی شورای اسلامی که بالاترین نهاد قانون‎گذاری کشور است، تعداد نمایندگان حقوق‎دان و بالطبع میزان آگاهی‎شان از مسائل حقوقی، بسیار اندک است و حتی برای عضویت در کمیسیون حقوقی مجلس، کم‎تر کسی اعلام آمادگی کرد، ولی در شوراهای اسلامی شهر و روستا اوضاع حضور وکلا و حقوق‎دانان برای تدوین، تنظیم قانون و مقررات و نظارت بر عملکرد مجموعه مدیریت شهری و روستایی کمی بهتر است.

تسهیل دسترسی هرچه بیشتر مردم به خدمات قضائی و حقوقی، وظیفه هر سه قوه مقننه، مجریه و قضائیه است تا بار مشکلات حقوقی مردم را کم و کیفیت و کمیت این خدمات را زیاد کنند؛ بنابراین باید به نحوی عمل کرد که مردم خودشان به وکیل مراجعه کنند و بدون وکیل در دادگاه‌ها حاضر نشوند که البته این امر مهم، نیازمند همان تسهیل امور و فرهنگ‌سازی بین مردم است.

در پایان این مجال کوتاه، ضمن تبریک «روز وکیل» به این قشر صبور و پرتلاش، باید اذعان داشت که وکالت مانند قضاوت، شغلی حساس با ساعت کار نامحدود و غیرمشخص، دارای فرآیندی چالش‌انگیز و فکری، همراه با استرس است و عدالت اجتماعی نیز با وکیل فردی یا خانوادگی در کنار اولویت و لزوم استقلال وکلا از ارکان قضائی و دولتی، شکل می‌گیرد که جامعه را بیشتر به‌سوی امنیت و آرامش فردی و جمعی سوق خواهد داد.

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.