به گزارش خبرساز ایران، شورایشهریهای دوره پنجم هم پس از ۴ سال نشستن بر روی صندلیهای گرم و نرم خودشان، کولهبار بستند و خیابان بهشت را ترک کردندو جایگاهها را به منتخبین جدید مردم تحویل دادند، اما نکته مهم این است که این افراد در ۴ سال خدمت چه مقدار فعالیت مفید داشتند و چقدر در راستای کمبود ها موفق عمل کردند و کدام هدف آنها ابتر باقی ماند.
شورای اصلاحطلب تهران از همان ابتدا حواشی بسیار زیادی داشت که یکی از آنها چالش انتخاب شهردار برای پایتخت بود که بعد از چند بار تعویض در نهایت شهردار انتخابی، از نظر برخی کارشناسان و مردم تهران عملکرد خوبی نداشت در حالی که انتظار میرفت با هماهنگی و مشارکت فعال این کار با دقت بیشتری انجام شود؛ متاسفانه این حواشی و نواقص در بخش حمل و نقل عمومی تهران بیشتر نمود داشت، پیروز حناچی شهردار سابق تهران، در گفتگو با یکی از رسانههای داخلی گفته بود که «دوست داشتم LRT خیابان ولیعصر را به نتیجه برسانم، اما بودجه شهرداری برای انجام این چنین محدود است. البته اتوبوسهای برقی بدون سیم یکی از آرزوهای من برای تهران است و امیدوارم تا پایان دوره بتوان ۶۰،۷۰ مورد اتوبوس برقی را وارد پایتخت کنیم.»
اما متاسفانه نه خبری از افزایش اتوبوس و بی ار تی شد و نه خبری از اتوبوسهای برقی بدون سیم که قرار براین بود تا پایان این دوره مدیریتی شروع به فعالیت کنند، در این راستا ناصر امانی عضو شورای شهر تهران هم در آخرین جلسه علنی شورا اعلام کرد که در مدیریت شهری دوره پنجم حتی یک کیلومتر مترو هم ساخته نشد؛ البته این تنها انتقاد نبود و سیدجعفر تشکری هاشمی عضو دیگر شورای شهر تهران بر این باور است که« ۶۳۰ دستگاه واگن مذاکره شده، ولی تاکنون اتفاقی نیفتاده است لازم است کمیتهای ویژه تشکیل و با بانک مرکزی و دولت مذاکره شود، پیشنهاد می کنم تامین واگن مترو در بستههای کوچکتر عملیاتی شود.» مهدی چمران رییس شورای ششم هم حجت را بردوره قبل تمام کرده و گفته «کمبودها در اتوبوسرانی، مترو و تاکسیرانی بسیار زیاد است که باید رسیدگی شود.» با این وجود عملا تغییری در وضعیت حمل و نقل تهران در این دوره از شورا اتفاق نیفتاده است.
از بحث حمل و نقل عمومی که یکی از پرسر و صداترین موضوعات شهر تهران است، بگذریم به پروژههای عمرانی در شهر تهران میرسیم که یا نیمهتمام مانده و یا در این دوره خاک خورده است، با نگاهی جزئی میتوان متوجه شد که در این سالها تونل آرش تنها پروژه عمرانی مهم این دوره به حساب میآید و پروژههای عمرانی همچون اتوبان امام علی، تکمیل برج میلاد تهران، پل صدر، نمایشگاه شهر آفتاب در دورههای قبلی شورای شهر و شهرداری تهران صورت گرفته است؛ نمایشگاه شهر آفتاب هم در این روزهای آخر کاری شورای پنجم نقل محافل اعضا شده بود و مدعی بودند که بیش از این چندین بار جهت سرمایهگذاری در نمایشگاه شهر آفتاب مزایدههایی برگزار شد ولی از آنجای یک رکود اقتصادی ایجاد شده کسی رغبت به فعالیت در این حوزه ندارد.
افزون بر این محمد سالاری رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی دوره پنجم ضمن گلایه برای بیتوجهی به پروژههای عمرانی دارای اولویت در پایتخت گفت: «از ابتدای فعالیت این دوره از شورای شهر همواره تاکیدم بر مدیریت شورای شهر، هیات رئیسه و شهرداری تهران بر این بوده است که در کنار برنامه پنجساله سوم که یک ضرورت و برنامهای راهبردی و کلان است، باید برنامه اولویتمحور و تحققپذیر به لحاظ منابع درآمدی و اجرا نیز وجود داشته باشد اما همکارانم با تاخیر به این نتیجه رسیدند که برنامه اولویت محور ضرورت دارد.»
حال، آلودگی هوا جزو آن دسته از موضوعاتی است که شوخی بردار نیست و حساب و کتاب هم نمیشناسد با این اوصاف شورای شهر بهعنوان نهاد تصمیمگیرِ شهری وظیفه اصلی مبارزه با این معضل شهری را دارد. اما نه تنها این دوره از شورای شهر بلکه دورههای قبلی نیز عملکرد جالبی در این زمینه نداشتهاند. شورای شهر پنجم تهران موفق نشد تا راهکار جدی برای کنترل آلودگی هوای تهران ارائه کند و در آخر هم مجبور شد مثل هربار، به تعطیلی چند روزه مراکز مهم شهری روی بیاورد.
در این میان اقداماتی هم بوده که جزو درخشان شدن کارنامه شورای پنجمیها شده است، یکی از آن راهاندازی سامانه شفافیت بود که به همت بهاره آروین، عضو کمیته شفافیت شورای شهر تهران راه افتاده است و دیگر اقدام خوب شورای شهر پنجم الزام شهرداری تهران به تعیین تکلیف پروانهی عملیات ساختمانی و گواهی پایان کار کلیه ساختمانها در تملک شهرداری تهران بود که در این راستا علی اعطا سخنگوی شورای شهر دوره پنجم بر این باور است که «در بررسیهای انجام شده مشخص شد که تعداد قابل توجهی از ساختمانهای در تملک شهرداری تهران سازمانها، شرکتها و موسسات تابعه و پروژههای مشارکتی یا بدون دریافت پروانه عملیاتی ساختمانی ساخته شدهاند و یا پس از اتمام عملیات ساختمانی، گواهیهای لازم برای آن ها صادر نشده؛ شهرداری تا پیش از این خود را مکلف به اخذ پروانههای ساختمانی نمیدانسنت و به همین علت برای ساختمانهای در تملک شهرداری پروانه دریافت نمیشد؛ اما با این مصوبه همه ساختمانها از جمله املاک متعلق به شهرداری باید پایان کار بگیرند.»
همچنین محسن هاشمی رئیس شورای شهر قبلی هم میگوید: «کاهش هزینه اداره شهر به کمتر از نصف ابتدای دوره یکی از این دستاوردهاست، بودجه شهرداری تهران در چهار سال قبل دو برابر بودجه شهرداری لندن بود که با احتساب ارزش پول ملی در حال حاضر از دو برابر به یک سوم رسیده است و تعداد کارکنان شهرداری که هر دوره جهش مییافت نه تنها افزایش نیافته بلکه طی ۴ سال با مصوبه شورا ۲۰ درصد کاهش هم یافته است همچنین توقف روند شهر فروشی و قانون فروشی و عدم تجاوز از طرح تفصیلی تهران در بارگذاری، یکی دیگر از دستاوردهای مهم است که در کنار حفظ باغات تهران و لغو مصوبه برج باغ موجب تأمین انتظارات شهروندان شد؛ هاشمی معتقد است که «در بخش مناسب سازی شهر برای معلولان اقدامات مهمی شده و در موضوع نوسازی بافتهای فرسوده و افزایش تاب آوری نیز با وجود مصوبات شورا و برنامه ریزی شده، بحران اقتصادی کشور و رکود مانع ایجاد جهش در نوسازی بافتهای فرسوده شد.»
البته ناگفته نماند که شورای شهریهای فعلی شعارهای خوبی در زمینه حمل و نقل، آلودگی هوا و… دارند و باید دید که تا چه اندازه برنامهها و تدابیرشان در راستای تحقق این وعدهها است، آیا این صحبتها به دوره بعدی واگذار میشود یا به نتیجهی مشخصی میرسد؟
ثبت دیدگاه