به گزارش خبرساز ایران، حمیدرضا هداوند که سالها سابقه فعالیت در شهرداری ورامین و شورای شهر شریفآباد را دارد، در سی و هشتمین مطلبش نوشته است:
«تحولات حضور زن در جامعه و زنانه شدن فضاهای اجتماع، در سالهای اخیر رشد چشمگیری داشته است؛ جایگاه زنان در شهر تا پیش از ورود مدرنیته به ایران بسیار محدود بود، اما علیرغم نقش پررنگ زنان در اجتماع امروزی که به تدریج از یکصد سال پیش تاکنون شکل گرفته، شهرها هنوز هم گاهی حضور زنان را پس میزنند.
طبیعی است که شهر وقتی به محل مناسبی برای زنان تبدیل میشود که امکانات و ظرفیتهای حمایت قانونی، تضارب آراء و افکار و مشارکت زنان در آن فراهم باشد، وگرنه نمیتوان از زنانه شدن فضای شهری و اجتماعی سخن گفت.
متأسفانه، در جامعه ما هنوز «شهرِ شایسته زنان» بهطور کامل شکل نگرفته و اِلِمانها، عناصر و مبلمان شهری برای زنان مناسب نیست؛ بنابراین برای حضور بهتر و مؤثرتر زنان در فضای شهری باید از آمادگی ذهنی مردم و بهطور خاص زنان شروع کرد.
خوشبختانه، موضوع فضاهای شهری و دستهبندی و تفکیک و مناسبسازی آن برای زنان، مدتهاست که ذهن برنامهریزان و طراحان شهری را به خود معطوف داشته است، اما متناسب نبودن طرح و ابعاد مبلمان شهری با شرایط زنان، امری مشهود است.
گرچه نمیتوان با قاطعیت اظهار داشت که مبلمان موجود در شهرهای کنونی مختص مردان طراحی شده، اما میتوان به جرأت گفت که نیاز زنان در بسیاری از موارد، در نظر گرفته نشده است.
بدیهی است که الگوهای رفتاری زنان و مردان در مکانها و فضاهای شهری یکی نیست و به همین دلیل نمیتوان به شیوه یکسان به نیازهای آنان در هنگام کار، رفت و آمد، حمل و نقل، ورزش، تفریح و استراحت پاسخ گفت.
روشنایی اندک خیابانها، کافی نبودن خدمات حمل و نقل، فاصله زیاد پلها، رنگهای نازیبا، زمان بندی نامناسب حمل و نقل، نبود شبکه دسترسی مناسب، ترسناک بودن فضای شهری در شب و نبود پیادهراههای خوب، مهمترین دلایل نارسایی فضای شهری برای بانوان است.
در جمعبندی این موضوع، باید گفت که درختچههای کوتاه، هرسشده و مسافتهای کوتاه، کاربریهای مختلط، چند مرکزی بودن، راحتی، روشنایی، مبلمان مناسب، زیبایی، مقیاس کوچک و انسانی، آرامش، خلاقیت، پیچیدگی، تفریح و نشاط، ویژگیهای مهم فضاهای شهری مناسب برای زنان است که باید در معماری زنانه شهرها نیز درنظر گرفته شود تا پاسخی شایسته به حضور پررنگ زنان در جامعه ایرانی باشد».
ثبت دیدگاه