به گزارش خبرساز ایران، متن کامل این یادداشت تاجیک را بخوانید و از دیدن چند تصویر زیبا از جادههای درختی دشت ورامین لذت ببرید:
«سخن از طبیعت و طبیعت گردی در دشت ورامین و رونق گردشگری آن است.
طبیعتی که در کنار گونه های ارزشمند جانوری، از یکطرف از گونه های گیاهی و درختان پرثمری در قالب باغات انار، انجیر، انگور، خرمالو، پسته و … برخوردار می باشد و از طرف دیگر به روستاهای این دشت در چهارفصل سال سرسبزی و طراوت خاصی بخشیده است.
این جاذبه امروزه منطقه را به مقصد گردشگری طبیعت گردان تبدیل کرده، تا جائیکه علاقمندان سفر از آن به عنوان بهشت گردشگران یاد می کنند.
اما فصل پائیز، فصل خودنمایی رنگ ها و یکی از بهترین فصل‌ها برای مسافرت و گردش، مخصوصاً در دشت ورامین است.
طبیعت این دشت کهن که مملو از درختان و فضاهای طبیعی بکر است، مکان مناسبی برای نمایش این تنوع رنگ‌ها و حس واقعی پاییز است.
با آمدن فصل پائیز، درختان از ترکیب رنگ سبز به رنگ‌های زیبای پاییزی، یعنی همان زرد، نارنجی و قرمز تغییر شکل داده و جاده های درختی این دشت نیز از قافله عقب نمانده و با خوش رقصی و تغییر رنگ و ادغام رنگ‌ها، جلوه خاصی به ایران کوچک می‌بخشند.
این طبیعت منحصر به‌فرد، هر انسان علاقمند به گردشگری را ترغیب میکند برای یک‌بار هم که شده در فصل بهار و پاییز به این منطقه سفر کند.
در همین راستا، دشت ورامین را باید «دشت جاده های درختی» نامید. جاده های کوتاه و بلندی که درختان به ردیف ایستاده هم قد و گاه قد و نیم قد در کنار جوی های پرآب و روان، هوش و حواست را پرت میکند و رنگ به رنگ شدنش، ورامین گردان را که هیچ، حتی تو را که خود را جزئی از آن میدانی، به سوی خودش می کشاند تا حداقل دمی در آنجا خلوت کنی و عکسی را ثبت کنی تا به یادگار نگه داری.
اکثر جاده های درختی این دشت، در حاشیه ورودی روستاها و در شهرها نیز در محلات قدیمی قرار دارد. جاده هایی که حاشیه دو طرفش، درختان سربه فلک کشیده جاذبه دلربایی را به وجود آورده است.
از این جاذبه در شهرها با عنوان «خیابون درختی» یاد می کنند و در روستاها نیز به آن «جاده درختی» می گویند.
از زیباترین این جاده های درختی که طبیعتی بکر دارد، جاده درختی ورودی روستای خاوه در شرق شهرستان ورامین است که با برخورداری از سه هزار درخت زبان گنجشک، این جاده را به «بهشت گمشده» دشت ورامین تبدیل کرده است.
این جاده که به طول دو کیلومتر، طولانی ترین و قدیمی ترین جاده درختی استان تهران در نوع خود می باشد، در نود سال پیش به همت حاج آقا محمد معصومی از بزرگان این روستا و همکاری روستاییان کاشته و تا به امروز با نذر آب توسط کشاورزان به حیات خود ادامه داده است.
در این بحث، در حوزه روستایی شهرستان های ورامین، پاکدشت، پیشوا و قرچک، جدای از درخت ۸۰۰ ساله چنار روستای سعیدآباد که سمبل جاذبه های طبیعی دشت ورامین است، می توان به جاده های درختی زیبای دیگری ازجمله جاده درختی کاج روستای شمس آباد، جاده درختی چنار روستاهای چالتاسیون، احمدآباد کوزه گران، فیلستان، حیدرآباد، یوسف رضا، پلنگ دره و سعیدآباد، زبان گنجشک روستای پوئینک و جاده امامزاده سلیم روستای حصار حسن بیک و … اشاره کرد.
اما در حوزه شهری نیز می توان از خیابان های درختی محله کاظم آباد، شهید چمران محله کارخانه قند، شهرک احمدیه، بلوار شهید اشرفی اصفهانی و خیابان باجک محله باغ انگوری، خیابان شهید فکوری محله صادقعلی و … نام برد که چهره محلاتشان را دگرگون کرده اند.
تبدیل این خیابان ها و جاده ها به مکان های درختی، نتیجه تلاش ارزشمند پیشینیانی است که بدون هیچ چشمداشتی دل در گرو طبیعت داشتند و با همتشان برای آیندگان جاذبه آفرینی نموده اند.
چه خوب است ما نیز با فرهنگ سازی، مراقبت و توسعه این جاذبه ها، قدردان همت پدیدآورندگانشان باشیم.
از این رو مسئولان می توانند با برنامه ریزی و تهیه بسته های گردشگری، زمینه های بهره مندی بیشتر و ارزان گردشگران محلی و ملی از این جاذبه های شهری و روستایی را فراهم کنند».
تصاویر: حامد خلیلی، خاتون شیرکوند، نیلوفر صادقی، آتنا زواره
ثبت دیدگاه