به گزارش خبرساز ایران، فرایند شایسته سالاری شامل شایسته خواهی، شایسته یابی، شایسته شناسی، شایسته پروری، شایسته گزینی، شایسته داری و شایسته سالاری است.
ایجاد سامانه پیشنهاد مدیران اولین گام جهت تحقق شایسته سالاری است.
درج مشخصات، اعم از مدارج تحصیلی، سوابق شغلی و علایق مدیران متقاضی از یک سو و معرفی مدیران توانمند از سوی دیگر علاوه بر شایسته سالاری، نمادی از نقش مردمی در این فرایند است.
ولی سئوالی که مطرح می شود این است که آیا ایجاد چنین سامانه ای که البته به دلیل ضیق زمان، امکان لحاظ بسیاری از اطلاعات از جمله بسیاری از نهادها در آن امکانپذیر نیست.
آیا فقط ایجاد یک سامانه می تواند نماد شایسته سالاری باشد.
شخصیت، اثربخشی عملکرد، دانش و مهارتهای مدیران قرار است با چه سازوکارهایی سنجیده شود؟ اگر قرار است عملکرد گذشته معیار قرار گیرد و باز عده ای که ۴دهه است پستهای کلیدی را در دست داشته اند باز انتخاب شوند! آیا می توان امیدی به بهبود شاخص‌های توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی داشت؟
در جهان امروز، شایستگی (دانش، مهارت، شخصیت، عملکرد، و سابقه) محور انتخاب و انتصاب قرار گرفته که برای ارزیابی آن می توان پرسشنامه های استاندارد بین المللی شخصیت، مصاحبه، مقیاس سنجش عملکرد استفاده کرد و با ضریب اطمینان بالای ٧٠ درصد سرنوشت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مدیران را انتخاب کرد. روشهای علمی و استانداردی برای ارزیابی وجود دارند.
به هرحال شرایط موجود نشان میدهد که دیگر منابعی و فرصتی برای خطا و آزمایش و کسب تجربه وجود ندارد. و کوچکترین خطا در انتخاب و انتصاب صدمات جبران ناپذیری بر کشور خواهد زد.
ثبت دیدگاه