به گزارش خبرساز ایران، حمیدرضا هداوند که سالها سابقه فعالیت در شهرداری ورامین و شورای شهر شریف‌آباد را دارد، در بیست و پنجمین مطلبش نوشته است:
«هنر و معماری ایرانی اسلامی به معنی «ایجادکننده فضا» است؛ وقتی هنرمند و معمار فرآیند ایجاد یک اثر را مدیریت می‌کند، وارد مسیری می‌شود که به جزئی‌ترین احساسات و عواطف بشری می‌رسد و بهطورمستقیم روی سبک زندگی انسان تأثیر می‌گذارد.
درواقع، هنر و معماری اسلامی یکی از عوامل مؤثر برای ایجاد حس آرامش در انسان و جامعه است که عناصر تشکیلدهنده آن می‌تواند فضایی بارور برای رشد و تکامل فردی ایجاد کند و در نتیجه، موج مثبت آن می‌تواند در تقویت احساس عزت نفس و رضایت مردم نقش داشته باشد.
هنر ایرانی اسلامی طی سده‌های زیادی، با تکیه بر غنای تحسین برانگیز در فرم و معنا، در عرصه‌های گوناگون توانسته حامل ارزش‌های والای معنوی برای مخاطبان باشد؛ از دغدغه‌های اصلی حوزه هنر، لزوم توجه به ارزش‌های کهن و مفاهیم عالی جهت انتقال آن به نسل‌های جدید است که حفظ، تداوم و بهره‌گیری از این مفاهیم، در تلطیف فضای کالبدی و ذهنی زندگی معاصر شهری تأثیرگذار است.
به همین دلیل، بهتر است از نقوش و رنگ‌های معماری اسلامی برای فضاهای مغشوش و بی‌هویت معاصر که پر از ناگفته‌ها و پیام‌های معنوی و اجتماعی است، استفاده کنیم؛ چراکه استفاده از منابع فرهنگی و هنری غنی ایرانی اسلامی می‌تواند برای کاربرد در تزئین بناها، مبلمان شهری، فضاهای عمومی و سایر اقسام هنر در جهت رفع نیازهای روحی، بصری و اقتصادی فردی و اجتماعی، تأثیر به سزایی داشته باشد.
در این میان، مدیریت شهری می‌تواند با استفاده از پتانسیلهای معماری ایرانی اسلامی و عناصر هنری که در گنجینه تاریخی و هنری کشور وجود دارند، در فضای کنونی شهرها که به شدت با فرهنگهای بیگانه آمیخته است، به عنوان یک منبع هویتی عمل کند و مؤثر باشد.
با پیشرفت تکنولوژی و ورود اندیشه‌های شهرسازی و معماری غربی به شهر‌های اسلامی، بسیاری از سنت‌های اسلامی در شهرسازی و معماری مورد غفلت واقع شده و معماری شهرها رنگ بوی غربی به خود گرفته‌اند؛ همچنین با ورود عناصر فرهنگی دیگر کشورها، به خصوص کشورهای غربی، فرهنگ و در پی آن هویت و هنر و معماری اسلامی جامعه ایرانی نیز دستخوش تغییراتی شده است.
طراحی‌های بی‌هویت غربی که قارچ گونه در جای جای معماری شهری ما به چشم می‌خورد و باعث بی هویتی در معماری ایرانی می‌شود، باید با تکرار الگوهای گذشته، در ساخت و سازهای عظیم امروزی، نمودی از میراث فرهنگی ملی کهن، اسطوره‌ها و حتی نمادهای ملی ایجاد کند».
ادامه دارد…
ثبت دیدگاه